O książce: rok / Opowieść ukazała się w zbiorze „Bajka bliska i daleka”. Książka jest klasyką literatury rosyjskiej adresowany do młodszego pokolenia. W zbiorze znajdują się opowiadania dla dzieci i młodzieży, pisane przez autora w różnych latach i zawarte głównie w księdze głównej jego dzieła „Ostatni ukłon”. Jak pisze we wstępie Walentin Kurbatow, przyjaciel i badacz twórczości Wiktora Astafiewa, „...zawsze pisał jeden «Ostatni ukłon», skupiał w nim rodzinę, z której został pozostawiony jako sierota, zwaną nie tylko jego dziadkowie, ale także wszyscy bliscy i dalsi, krewni i sąsiedzi, wszystkie dziewczęta i chłopcy, wszystkie zabawy, wszystkie małe radości i duże smutki i, jak się wydaje, wszystkie kwiaty i zioła, drzewa i rzeki, wszystkie połyka i świta, a wraz z nimi cała Ojczyzna, która jest główną rodziną człowieka, jego światłem i zbawieniem. Wołał w imieniu swoim i nas».